Przyjęcia ciąg dalszy.

Agata zauważyła nieobecność brata i siłą zaciągnęła go do altanki, ukroiła tort i usiadła z nim przy stoliku.

Mateusz, Ty nie możesz tylko myśleć o Natalii i Izie. Chłopie, życie Ci przemija. Masz dzieci, wnusię. One na pewno nie chciałyby, żebyś przez resztę lat żył w takiej głębokiej żałobie.
Mateuszowi chyba to jednak nie trafiło do przekonania, a tort się zmarnował.

A przecież był przepyszny, czekoladowy. Ida pałaszuje już drugi kawałek. (Uważaj Idusiu, Kołodziejowie mają tendencję do tycia)

Kuzyn Henio z daleko kombinował jak zagadać do Idy. Wyrosła ta smarkata i trochę go onieśmielała.

Może skończysz już jeść tort i pójdziemy się pobawić razem?

Masz ochotę się pohuśtać?

Niestety huśtawki były zajęte. Stare konie nie chciały zejść.

Powiem wujkowi Arturowi, że nie chcesz mi ustąpić miejsca i to w moje urodziny. I Ci każe zejść.
Powiem wujkowi Arturowi, powiem wujkowi Arturowi. Mała skarżypyta. Masz, już siadaj, żartowałem.

Dominik wolał już ustąpić niż mieć do czynienia z ojcem.

Jakie cudowne urodziny!

Ola poczuła się w obowiązku zabawić gości, więc przeszła na ten koniec parku, gdzie trwała alternatywna impreza. Razem z nią do kuzynostwa Bheedów podeszła Hania. Posocjalizujmy się z rodzinką.