Żegnaj siostra

Brama cmentarza po raz pierwszy otworzyła się dla Sima urodzonego w grze. Izabela Kołodziej - najstarsza córka Ignacego i Oli. Moja pierwsza Simka urodzona w tej grze. Odchodzi drugie pokolenie moich Simów. Smutno mi.

Smutna jest też cała rodzina Kołodziejów i ich krewnych Serafinów i Bheedów.

Tylko Mary się coś dziwnie uśmiecha pod nosem. Ale Mary ostatnio całkiem odbija. Nigdy się co prawda z Izą nie kochały i Iza nie raz dawała do zrozumienia, że dla niej żoną Mateusza na zawsze pozostaje Natalia - jej najlepsza przyjaciółka ze szkoły.

Tymczasem wszyscy z powagą zgromadzili się przy grobie Izy i Grzegorza.

Hania i Ignacy - dzieci Izy.

Zostaliśmy sami braciszku.

Niestety, Kołodzieje nie zachowywali się tak elegancko do końca imprezy. Najpierw Hania - ta jeszcze była w miarę delikatna - z nienawiścią wpatrywała się w Carol. Przechodząc obok niej syknęła kilka nieprzyjemnych słów.

Zdezorientowana Ola spytała o co chodzi. Nie będę roztrząsać przy grobie mamy, ale to wredna małpa.

Agata już nie była taka subtelna. Zaczęła krzyczeć, że to Carol swoim szarogęszeniem się u Serafinów wpędziła biedną Izę do grobu.

Potem rozpłakała się i odeszła. Mateusz pobiegł ją pocieszyć.

Wściekła Carol nie przebierała w słowach.

Ja winna, ja winna! Starałam się jak mogłam. To teściowa od pierwszej chwili mnie nienawidziła. Wszystko robiłam źle, do wszystkiego się wtrącała. Pewnie nie chciało jej się nawet zapamiętać mojego imienia. Tylko Harrisówna i Harrisówna.